hoi februari

Ineens is januari voorbij gevlogen en is het alweer februari, 2022 is nu echt en niet pas net begonnen. En wat begint de maand raar, even uit eten geweest omdat het eindelijk kon maar al vrij snel daarna allerlei afspraken die niet door gaan i.v.m. coronabesmettingen en uiteindelijk als gezin zelf allemaal thuis. Gelukkig niet heel erg ziek, maar helaas wel heel weinig energie. Dus nu we nergens naartoe kunnen/hoeven/mogen is er veel tijd voor langzame boswandelingen (met veel uitrusten tussendoor op boomstammen en bankjes) en klusjes in de tuin. Want hé, eindelijk schijnt de zon!

Ik vind het heel frustrerend dat het kleine beetje energie dat ik had in één klap verdwenen is, en hoop heel erg dat het terug komt binnenkort. Of tenminste makkelijker op te bouwen is dan het opbouwen van energie in de afgelopen 2,5 jaar in mijn burn-out. Ik probeer heel erg om mij nu nog niet al te druk hierover te maken, maar dat is moeilijk. We blijven in beweging en daarnaast probeer ik ook mijn rust te pakken. Ook dat is een leerproces!

als je zoiets ziet snap je het Japanse idee van ‘bosbaden’

Bij gebrek aan werkruimte in mijn hoofd om tuinplannen te maken (wat ik eigenlijk zo’n beetje nu had willen doen), zijn we maar de kas gaan poetsen. Hij staat inmiddels al een aantal jaar en in die periode hebben we volgens mij nooit echt de ramen gewassen. Toen we hem in elkaar zetten destijds is er vast wel een sopje overheen gegaan, maar dat weet ik eigenlijk niet meer precies. Het was dus hoognodig, zeker na de tomaten die er in hebben gestaan, die maken alles nog eens extra vies groen. Na wat teamwork en flink wat emmers heet water met groene zeep – dat leek me de beste keus qua poetskracht en milieu – glimt en glanst de kas als nooit tevoren! Zo mooi, en het valt extra op met dat lekkere zonnetje. De klus is nog niet helemaal geklaard maar de energie was op, later deze week dus nog even afmaken. Gelukkig kun je ook in de kas werken wanneer het regent, dat is dan weer een voordeel.

Ondertussen hou ik ook een oogje op mijn ‘zaaisel’. Van de bieslook is nog niets te zien, maar bij de erwten en peulen komen er al een paar heel voorzichtig boven en ook in de rijtjes van de spinazie zie ik heeeeeele kleine groene puntjes. Spannend!

Komend weekend kunnen we onze nieuwe Rote Berlepsch appelboom ophalen, een volwassen boom die we overnemen van fruitteler Franken Fruit in Bergen op Zoom. Ik ben zo benieuwd hoe die het zal gaan doen en hoeveel meer oogst deze zal geven in vergelijking met onze andere twee appelboompjes. En we moeten nog op zoek naar bessenstruiken die ieder jaar een serieuze oogst geven, deze komen op de plek waar nu nog het oude schuurtje staat. Misschien worden het zwarte bessen, dan hebben we voortaan ieder jaar heerlijke zwarte bessenjam.

In een van mijn vorige blogs vertelde ik ook van mijn lidmaatschap van Velt en daar ben ik nu al helemaal blij mee. Ik heb een mooi pakket zaden kunnen bestellen dat ik binnenkort ergens in de buurt op kan halen. Maar ik heb nu ook ontdekt dat de lokale Velt afdeling heel dichtbij een ruilmarkt organiseert in april. Zo dichtbij! Namelijk in mijn eigen dorp. Hoe leuk is dat?! Ik vind het nog wel even spannend…want wat kan ik meenemen om te ruilen? Daar zal ik nog even op verzinnen…

En oja, tussendoor begon ik ook nog even mijn eerste eigen geïllustreerde kaartjes te verkopen, en heb ik al twee bestellingen gekregen. Het is niet niks allemaal 🙂

Hopelijk wordt de rest van februari iets minder enerverend, en vooral nog groener!

liefs! Meike

Plaats een reactie